καταμελιτώ

καταμελιτῶ, -όω (Α)

πλημμυρίζω κάτι με γλυκύτητα (α. «κατεμελίτωσε λόχμην ὅλην» — πλημμύρισε τη λόχμη με τη γλύκα τού τραγουδιού του, Αριστοφ.

β. «κατεμελίτωσε τὰς ἁπάντων ἀκοὰς διηγήματι» — τούς μάγεψε όλους με τη γλυκιά του αφήγηση, Συνέσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + μελιτώ «γλυκύνω» (< μέλι, -τος)].